Archangel's Sun-Kapak
Kaynak: Gollancz

Guild Hunter (Lonca Avcısı) serisi benim yıllardır takip ettiğim, son birkaç yıldır da sadakat yüzünden okuduğum serilerden birisi. Nalini bana göre harika bir dünya yaratmış ancak her uzun seride olduğu gibi, konular zaman içinde biraz iç baymaya doğru ilerlemekte.

Melekler, vampirler ve nihayet zombiler.

Archangel's Sun (Başmeleğin Güneşi), Kadre'nin üyesinden biri olan Titus'u ve Illium'un annesi olan Hummingbird'ün (Sinekkuşu) hikâyesini anlatmakta. Serinin 13. kitabı.

Charisemon önceki kitapta Lijuan'la işbirliği yaparak büyük ve bulaşıcı bir felaket bırakmıştı. Bu kitapta Titus Afrika'yı zombilerden kurtarmaya çalışır ancak tek başına yeterli olamaz. Bu yüzden de Cadre Sinekkuşu'nu ona yardım etmesi için gönderir ve aralarında hiç de beklenmedik bir ilişki doğar. 

Beklenmedik diyorum, birazdan bu konuya döneceğim.

Hummingbird sevgi, şefkat ve anlayış yayarken Titus kahkahalık ve yiğitlik gibi özellikleri sergiliyor. İkili daha ilk ilk görüşte (nasılsa ilk defa karşılaşıyorlar) birbirlerinden etkilenirler. Bir yandan zombilere karşı mücadele verirlerken diğer yandan da sevgileri tomurcuklanır.

Nereden çıktığı belli olmayan bir birliktelik

Öyle ya da böyle, okuyacağımız karakterler hep belli olurdu. Ya Elena ve Raphael'in bir öyküsü ya da yediliden biri. Ancak bu kitapta Psy-Changeling serisinden bir sayfa koparıp, dünyaya ait olan ancak hiç de beklenmedik iki karakteri ele aldı. Üstelik ben karakter gelişimlerini pek inandırıcı da bulmadım.

Sinekkuşu güzelce anlatılırken (ki bence birden "kendi" olup savaşçı özellikler kazanması çok zorlama) Titus bir kenara itilmişti.

Nalini aşk kitapları yazmak konusunda fena değil, o konuya pek yorum yapamayacağım.

Sonuç

Okunması keyifli olsa da yersiz ve üstünkörü bence Archangel's Sun. Önceki kitaplar öyle ya da böyle bir katkı sağlıyordu kurguya, bununsa ben benzer bir faydasını göremedim. Sonraki kitaplarda artık Illium'u görmek dileğiyle.

Lonca Avcısı seri okuma sırasına buradan gidebilirsiniz.